(Geschreven in 1996) (Update 2024) (Deze analyse is 28 jaar oud)

In deze tijd waarin het fileprobleem onoplosbaar lijkt en de milieuvervuiling ondanks alle goede voornemens voortschrijdt, is het nodig om te komen tot een fundamentele herbezinning op de mechanismen die onze gecompliceerde maatschappij in stand houden. Het is nodig om nationaal en mondiaal te streven naar meer rechtvaardigheid en een meer gelijke verdeling van de welvaart en dus van de nog beschikbare energie- en grondstoffenvoorraden.

Sinds de Industriële Revolutie is er een (vooruitgangs) geloof dat van een onbeperkte groei van productie en consumptie uitgaat zonder acht te slaan op de gevolgen hiervan voor mens en milieu. Aangezien we anno 1996 nog steeds te maken hebben met armoede en actuele onderzoeken over de opwarming van de aarde (broeikaseffect) en aantasting van de ozonlaag aantonen dat er fundamentele fouten zitten in het liberaal-kapitalistische (en marxistische) ontwikkelingsmodel, is er een mentaliteits- en gedragsverandering nodig. Deze kan wellicht komen door te kiezen voor een energie- en grondstoffenquotum per hoofd van de (wereld) bevolking. Nu energie en grondstoffen schaars zijn geworden en het overvloedige gebruik hiervan, vooral door de rijke landen, zorgen voor milieuaantasting, moeten energie en grondstoffen op de bon, figuurlijk gesproken maar wellicht ook letterlijk.

Het gevolg zal zijn dat er nationaal en mondiaal een herverdeling op gang komt die ervoor zal zorgen dat de tweedeling tussen de Derde Wereld en de rijke wereld kleiner wordt en dat er nationaal tevens een herverdeling en meer rechtvaardigheid zal komen. Het nadeel van de op 1 januari ingevoerde ecotaks/energieheffing wordt in dit plan ondervangen, een algemene energieheffing zal er slechts voor zorgen dat het gebruik van energie en grondstoffen inkomensafhankelijk blijft, dus wie geld verdient kan ook een groot beslag leggen op energie en grondstoffen.

Het is duidelijk dat harde keuzes hierbij noodzakelijk zullen zijn en de gevolgen groot. Concreet zullen landen die veel energie en grondstoffen gebruiken moeten minderen, arme landen zullen kunnen groeien. Mensen zullen individueel moeten kiezen tussen veel consumptiegoederen gebruiken, energieverslindende hobby’s hebben, groot wonen (en verwarmen), veel autorijden, drie maal per jaar vliegreizen maken, enzovoort.

(Het getypte origineel uit 1996 is bij mij in te zien).

Update 05.02.2018 (22 jaar later)

Wat ik in 1996 schreef (zie boven) wordt in 2018 bevestigd: de laagste inkomens betalen het meest aan het klimaatbeleid door heffingen op energie. De hoge inkomens merken er niet veel van. Dit spreekt natuurlijk vanzelf. De energierekening gaat flink omhoog door al de heffingen. Het huidige kabinet neemt maatregelen die denivellerend werken (netzo als de verhoging van het lage btw tarief, zie elders op deze website). In 2050 zouden de lage inkomens 17,1% van hun inkomen kwijt zijn aan klimaatlasten, de hoge inkomens 5,7%. Het bedrijfsleven betaald weinig extra, de huishoudens meer. Hierdoor nemen de toch al grote welvaartsverschillen toe.

Dit alles is berekend door een onderzoeksbureau in opdracht van organisatie Milieudefensie. Treffend dat iemand een link met het ‘populisme’ legt, mensen zouden er ontevreden door kunnen worden en op ‘rare partijen gaan stemmen’. Ik zeg al jaren dat het zogenoemde ‘populisme’ hoofdzakelijk (niet helemaal, want er zijn ook ‘gewoon’ racisten in iedere maatschappij) een sociaal-economische achtergrond heeft (zie De Boze Burger en het ‘Populisme’).

In 2018 zeg ik dit: de vermogenden en grootverbruikers moeten hun beslag op fossiele brandstoffen en grondstoffen als eerste minderen. Als er daarna nog meer maatregelen nodig zijn moeten de middeninkomens hun aandeel leveren en daarna als laatste de lage inkomens. Concreet betekent dit: 1 x in de 5 jaar op wintersport óf naar Zuid-Afrika vliegen. Groot wonen óf in een grote vervuilende auto rijden. Wij moeten gaan nivelleren op het gebruik van grondstoffen en fossiele brandstoffen. 

Update 19.02.2018

Voor het eerst in 22 jaar iemand die zegt wat ik in 1996 schreef (zie boven): we moeten vanwege het klimaat gaan rantsoeneren en een bonnensysteem gaan hanteren. Henriëtte Prast, hoogleraar gedragseconomie aan de Tilburg Universiteit bepleit dit en heeft goede analyses (De Volkskrant 17.02.2018, katern Sir Edmund). Ook zij legt het verband tussen mensen die het kunnen betalen en mensen die het niet kunnen betalen en dat dat niet eerlijk is.

Uit het artikel:

Door het klimaat op de bon te doen, snijdt het mes aan twee kanten, zegt Prast. Want sinds Parijs weten we precies hoeveel CO2 iedere burger elk jaar mag uitstoten. Geef iedereen daarom een jaarlijks kooldioxidebudget. ‘Dan mag je zelf weten of je het uitgeeft aan die vakantie op Bali, of aan biefstuk.’ Het voordeel van dit systeem boven belastingen is dat iedereen even zwaar getroffen wordt, zegt Prast. ‘Van belastingen wordt gezegd dat het de economische groei remt. Bij rantsoenering is er niet minder geld, het wordt alleen anders verdeeld.’ (…..) bovendien hebben we gezamenlijk afgesproken dat we de klimaatdoelen willen halen, dus moet er minder CO2 worden uitgestoten. ‘Wil je dat eerlijk verdelen, of sommigen wel en anderen niet laten bijdragen?’ Het systeem hoeft ook niet ingevoerd voor ieder product zegt Prast. Doe het waar grote klappers gemaakt kunnen worden. Bij spullen die grote hoeveelheden water of fossiele brandstoffen vereisen: fossiele auto’s, verwarming, vliegreizen, katoen, vlees.

Neem de energiebelasting. Het is aangetoond dat burgers met een laag inkomen door deze belasting relatief een groter deel van hun inkomen kwijt zijn aan verduurzaming dan de hogere inkomens. Niet fair, vindt Prast. De lasten worden nu op meerdere manieren oneerlijk verdeeld. ‘Stel dat de overheid besluit een taks in te voeren op vliegen. Dan moet iemand die verder heel klimaatvriendelijk leeft daar ook aan meebetalen. Terwijl diegene misschien geen auto heeft en geen vlees eet’,

Dat zijn ware woorden. Overigens was de insteek van het artikel het compenseren van vervuilend gedrag, wat erg in de mode is, en waarom dat niet werkt (bomen planten om vliegreizen te compenseren). Ik beveel dit artikel aan om helemaal te lezen.

In het artikel staat natuurlijk direct dat het niet kan, daarom praten we al decennia over milieu en klimaat en gaan veranderingen zo langzaam.

Degene die in Nederland de scherpste analyse binnen de politiek heeft over milieu en klimaat is Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren. Als zij op tv is worden mensen boos, dat lees je in de commentaren, want als je zegt dat het beter is 1 dag geen vlees te eten, worden mensen boos.

Ik kan mij herinneren dat ik in 1996 bovenstaande enigszins provocerend bedoelde, maar toen ik bij de digitalisering in 2010 het nog eens las zat er meer in dan ik in 1996 dacht. Over het verband tussen vleesconsumptie en klimaat had ik het in 1996 niet, dit verband is later gelegd.

(Zelf ben ik al een jaar of 30 flexitariër (hoewel ik dit woord nog nooit heb gebruikt), dat wil zeggen dat ik om de week vlees eet. In 1993 zat ik voor het laatst in een vliegtuig, in 2004 verkocht ik mijn auto en kocht een kortingskaart voor de trein. Maar dat terzijde).

Lees ook de conclusies uit 1981 in mijn afstudeerscriptie over fossiele brandstoffen, CO2, opwarming van de aarde en het broeikaseffect: Dossier Broeikaseffect (CO2)

Update 21.02.2018

Een actie om een week geen vlees te eten (zie boven).

Update 03.10.2018

Het begint door te dringen dat die omschakeling van energiebronnen, de energietransitie zoals dat genoemd wordt, veel geld gaat kosten, erg veel geld. Vooral mensen met lage inkomens worden hard getroffen. De verantwoordelijken weten dit natuurlijk al lang, want alles is tegenwoordig in ‘koopkrachtplaatjes‘ ondergebracht. Maar wat ze nog niet beseffen is dat de energietransitie de nieuwe klassenstrijd is. Een klassenstrijd kan tot opstanden en revoluties leiden, dat heeft de geschiedenis laten zien. Het gaat in de 21e eeuw om toegang hebben tot en beschikking hebben over energie en grondstoffen. We hebben na de Tweede Wereldoorlog decennia lang in een welvaartsparadijs geleefd, maar dat paradijs is gebouwd, toch onverwacht (voor velen, niet voor allen), op drijfzand…..

Update 08.12.2018

• Er komt een vliegtaks van 7 euro per vlucht.
• Er is een klimaatconferentie in Polen, COP24.
• Er komt in Nederland een klimaatakkoord.
• De uitstoot van CO2 is gestegen en heeft het hoogste niveau bereikt ooit.
• De ijskap van Groenland smelt harder dan ooit.
• Gele hesjes protesteren in Frankrijk tegen verhoging van de brandstofprijzen.

Update 09.03.2019

Henriëtte Prast (zie boven) was Eerste Kamerlid voor D66, beëindigde haar lidmaatschap, gaf haar zetel per direct op en stapt over naar de Partij voor de Dieren (zie boven). Zij pleitte in het verleden voor het minder eten van vlees (zie boven).

Update 02.05.2019

“Sinds de Industriële Revolutie is er een (vooruitgangs) geloof dat van een onbeperkte groei van productie en consumptie uitgaat zonder acht te slaan op de gevolgen hiervan voor mens en milieu. Aangezien we anno 1996 nog steeds te maken hebben met armoede en actuele onderzoeken over de opwarming van de aarde (broeikaseffect) en aantasting van de ozonlaag aantonen dat er fundamentele fouten zitten in het liberaal-kapitalistische (en marxistische) ontwikkelingsmodel, is er een mentaliteits- en gedragsverandering nodig”.

Geschreven in 1996. Op de onvolprezen tv zender ARTE (Frans/Duits mede gefinancierd door de EU) was een bijzonder goede documentaire te zien die bovenstaande als een van de uitgangspunten heeft. 200 jaar (na de) industriële revolutie heeft de wereld veranderd en gezorgd voor ongekende rijkdom (in een deel van de wereld), maar natuur en milieu hebben er ernstig onder geleden. In de documentaire zitten veel nieuwe feiten en inzichten die soms verbazingwekkend zijn en laten zien hoe de mensen vroeger dachten.

Het vooruitgangsgeloof (waar ik boven over schreef) komt voort uit de filosofie van de Verlichting (18e eeuw) waarbij de mens door de ontwikkeling van wetenschap en techniek meer welvaart kreeg. De natuur (inclusief de dieren) werd gezien als ondergeschikt aan de mens en moest worden overwonnen.

De documentaire uit 2019 is op de website van Arte te zien tot 28 september 2019 in de Duitse of Franse taal. Gemaakt door Jean-Robert Viallet: Die Erdzerstörer (Duur 1 uur en 45 minuten).

Update 14.09.2019

De milieu- en klimaatcrisis neemt dramatische vormen aan. Meerdere artikelen in de media. Uit de Volkskrant vandaag: Klimaatcrisis

Wat in artikel opvalt is dat iemand voor het eerst de klimaatcrisis ook als verdelingsvraagstuk ziet. 10% van de mensen consumeert 50% van de natuurlijke hulpbronnen. Van de armste helft van de mensen in Nederland heeft 30% geen auto (ik ook niet sinds 2004). Ik schreef er in 1996 over, zie boven.

Over de stikstofcrisis schreef ik zelf: Stikstof Ik noem dit een systeemcollaps van ons dominante economisch systeem, het kapitalisme (maar ook het staatskapitalisme (China) en het voormalig communisme in Rusland). Dit is nu een acuut probleem aangezien er minder huizen gebouwd mogen worden in een tijd waarin ook sprake is van een wooncrisis (Zie Dossier Woningnood).

Ook uit de Volkskrant vandaag een interessant essay van: Maarten Boudry (Belg, 35 jaar en filosoof). Hij is retorisch zeer bekwaam en misschien wel mijn tegenpool in zijn argumentaties. Hij verwacht oplossingen van de techniek, in het bijzonder kernenergie en ziet niets in soberheid. Dit wordt ecomodernisme genoemd (een term die ik nog niet kende). Wat hier ook speelt is of er hoop voor de toekomst is, veel jongeren maken zich (terecht) grote zorgen. Hier is optimisme noodzakelijk. 

Ik vat nog kort mijn visie samen:

Het Verlichtingsideaal met haar Vooruitgangsgeloof, waarin de natuur wordt onderworpen aan de mens door de ontwikkeling van wetenschap en techniek (een seculiere religie) is hoogmoedig en heeft voor de huidige milieu- en klimaatcrisis gezorgd. De oplossing ligt weliswaar in nieuwe, en betere bestaande, technologieën, maar met geheel andere uitgangspunten dan voorheen waarbij natuur en milieu niet ondergeschikt aan de mens zijn maar er een evenwicht is. Of kernenergie de oplossing is is de vraag gezien de nadelen die er nog altijd aan kleven.

Update 11.12.2019

Er is een door EU commissaris gemaakte zogenoemde Green Deal (naar het idee van president Roosevelt in de jaren 1930, de New Deal om de VS uit de economische crisis te halen). De CO2 uitstoot moet in 10 jaar worden gehalveerd. Een opsomming van de aanpak op de website van de NOS: Green Deal

Het geheel ziet er goed uit, maar mijn analyse sinds de jaren 1990 is dat de welvaartsverschillen te groot zijn, nationaal en internationaal, en prijsverhogingen alleen niet goed zijn, want die vergroten de welvaartsverschillen. Als bijvoorbeeld autorijden en vliegen duurder wordt kunnen mensen met geld hun consumptieve levenswijze ongestoord voortzetten en mensen met minder geld zullen dan onevenredig getroffen worden en in armoede vervallen. Daarom is quotering nodig, zie boven geschreven in 1996.

Vandaag kunnen we ook lezen dat de ijskap in Groenland harder aan het smelten is dat voorheen. De zeespiegel gaat hierdoor stijgen en vooral mensen die in kustgebieden wonen zullen als eerste getroffen worden met overstromingen. Nederland zal extra geld moeten vrijmaken om het land droog te houden.

Ieder kind dat vandaag wordt geboren zal het eind van deze eeuw meemaken. Denk daar maar eens over na…..dit gaat niet meer over een verre toekomst, dit gaat over nu, wat doen we NU op dit moment.

Filosofisch gezien blijf ik bij de analyse uit 1996: Sinds de Industriële Revolutie is er een (vooruitgangs) geloof dat van een onbeperkte groei van productie en consumptie uitgaat zonder acht te slaan op de gevolgen hiervan voor mens en milieu. Aangezien we anno 1996 nog steeds te maken hebben met armoede en actuele onderzoeken over de opwarming van de aarde (broeikaseffect) en aantasting van de ozonlaag aantonen dat er fundamentele fouten zitten in het liberaal-kapitalistische (en marxistische) ontwikkelingsmodel, is er een mentaliteits- en gedragsverandering nodig. 

Wat ik in 1996 schreef was visionair. Maar het is bekend: mensen hebben grote hekel aan anderen die het soms beter weten. Daarom zijn de sociale media in deze tijd zo ontspoord, iedereen met een toetsenbord en teveel tijd denkt dat hij of zij een deskundige is. Ik schreef erover in: Meningen en sociale media

Update 28.04.2020 (24 jaar later)

Een mooi manifest in de Volkskrant en bijbehorende petitie (die ik ondertekend heb). Ik lees er dingen in die in al lang zeg en schrijf. Met name de zin: ‘Het is duidelijk dat ons productie- en consumptiesysteem onze leefomgeving ernstig heeft beschadigd en ons blootstelt aan risico’s die we nauwelijks nog kunnen beheersen’, ik schreef hetzelfde in 1996 (zie boven). Het uitstekende Artikel in Volkskrant

De coronacrisis zal zorgen voor een verdere verscherping van de crisissen, potentieel kan het totale systeem onderuit gaan: kapitalisme, staatskapitalisme (China), maar ook Rusland. Opvallend is dat de door de pandemie stilgelegde wereldeconomie laat zien dat het economisch systeem op drijfzand is gebouwd.

Lees ook: Het Einde van het Kapitalisme

Update 16.05.2020

Goed artikel in de Volkskrant met Paul Kingsnorth hij benoemd de echte problemen en dilemma’s. Ik zeg hetzelfde, maar deed dat al in de jaren 1990 (zelfs al de jaren 1980 in mijn afstudeerscriptie (1981) toen ik in de de inleiding van mijn afstudeerscriptie schreef: “Er is een fundamenteel conflict tussen de mens en zijn omgeving. De natuur is ingesteld op evenwicht en de mens wil groei. Voor groei zijn natuurlijke hulpbronnen nodig, wat een verstoring van de natuur veroorzaakt. Deze verstoring kan noodlottige gevolgen hebben voor de leefbaarheid op aarde. Noodzakelijk is dat de mens de perceptie van zijn omgeving (de natuur) bijstelt teneinde in harmonie met de natuur te leven”). 

Het interesseerde niemand, het was ‘het feest verpesten’, bovendien vond men mij te pessimistisch.

Misschien wordt dit nog aangevuld.

Update 22.09.2020

Goed onderzoek van de organisatie Oxfam-Novib dat mijn analyse uit 1996, 24 jaar geleden bevestigd. De cijfers zijn berekend tussen 1990 en 2015. (Uit de Volkskrant van vandaag).

• De rijkste 1 procent van de wereld is verantwoordelijk voor ruim twee keer zoveel CO2-uitstoot als de armste helft van de wereld.
• 63 miljoen rijke mensen verantwoordelijk voor 15% van uitstoot CO2.
• 3 miljard mensen veroorzaken 7% van de CO2.
• CO2 uitstoot steeg 60% in 25 jaar. De rijken zorgen voor 3x zovele uitstoot, vooral door vliegen met vliegtuigen.
• ‘Decennia van overheidsbeleid gericht op eindeloze economische groei hebben ons aan de rand van een klimaatramp gebracht’, zegt klimaatexpert Bertram Zagema van Oxfam Novib. ‘Terwijl de overconsumptie van een rijke minderheid de klimaatcrisis verder aanwakkert zijn het vooral de armsten in ontwikkelingslanden die de prijs betalen.’
• In het rapport wordt geschat dat de rijkste 10 procent zijn uitstoot de komende tien jaar met meer dan 90 procent moet verminderen, om te voorkomen dat de temperatuur meer dan 1,5 graad Celsius stijgt. Als dat niet gebeurt, is het mondiale koolstofbudget om de opwarming van de aarde deze eeuw binnen die 1,5 graad te houden in 2030 opgebruikt.

Update 09.01.2021

Een treffend interview met Vaclav Smil (milieuwetenschapper, geboren 1943) ik heb niet eerder van hem gehoord) in de Volkskrant. Centraal idee: voortdurende groei is niet goed want de aarde kan het niet aan. Enkele opvallende nieuwe gegevens.

• China maakt nu meer auto’s dan de VS.
• India en Afrika krijgen ook steeds meer auto’s.
• Er is teveel toerisme. Chinezen vliegen als toerist naar Parijs als een kort uitje.
• Ieder jaar wordt 10 miljard ton fossiele brandstoffen opgestookt.
• We zullen de groei moeten begrenzen op manieren die mensen niet leuk vinden zoals de auto weg doen.

Ik schreef het in 1981 en bovenstaand in 1996. Uit 1981:

“Er is een fundamenteel conflict tussen de mens en zijn omgeving. De natuur is ingesteld op evenwicht en de mens wil groei. Voor groei zijn natuurlijke hulpbronnen nodig, wat een verstoring van de natuur veroorzaakt. Deze verstoring kan noodlottige gevolgen hebben voor de leefbaarheid op aarde. Noodzakelijk is dat de mens de perceptie van zijn omgeving (de natuur) bijstelt teneinde in harmonie met de natuur te leven.”

In 1996 schreef ik dat mensen moeten gaan kiezen in hun consumptie, een auto of een vliegreis (zie boven).

Het interview: https://www.volkskrant.nl/ts-b06b3dfd

Update 10.08.2021

De wereld is in rep en roer over het laatste VN IPCC rapport, klimaatverandering komt door de mens en gaat nog sneller dan eerder gevreesd, ik schreef er 40 jaar geleden over in Dossier Broeikaseffect (1981): Dossier Broeikaseffect (CO2) (Met Updates)

Update 13.10.2021

We zitten al midden in de door mij geziene (1996) en voorspelde verdeling van schaarste: energie, grondstoffen, schoon water, schone lucht ed. ‘Opeens’ is er een tekort aan gas, dat zorgt voor een lawine van prijsstijgingen en onverwachte neveneffecten. We zullen de welvaart moeten gaan quoteren voor een rechtvaardige verdeling. Vermogenden zullen als eerste moeten inleveren zoals ik 25 jaar geleden analyseerde.

Update 02.05.2022

Geschreven in 1996 26 jaar geleden:

“Het is duidelijk dat harde keuzes hierbij noodzakelijk zullen zijn en de gevolgen groot. Concreet zullen landen die veel energie en grondstoffen gebruiken moeten minderen, arme landen zullen kunnen groeien. Mensen zullen individueel moeten kiezen tussen veel consumptiegoederen gebruiken, energieverslindende hobby’s hebben, groot wonen (en verwarmen), veel autorijden, drie maal per jaar vliegreizen maken, enzovoort”.

Schiphol staat vol vandaag. mensen klagen. Personeel wordt uitgebuit op de luchthaven. En dergelijke.

De beschaving zal uitmonden (misschien wel eindigen) als een klucht. (Uit de jaren 1990, 30 jaar geleden). Ik dacht toen ergens ver weg in deze eeuw als ik al lang dood ben, maar dat ik dit allemaal zelf moet meemaken had ik toch niet verwacht….

02.08.2022

Barbera Baarsma zorgt vandaag voor veel ophef en misverstand. In haar pleidooi voor een CO2 beprijzing komt iets terug wat ik 26 JAAR geleden al schreef. Echter, zij wil doorverkoop van CO2 rechten mogelijk maken met als gevolg dat mensen die het kunnen betalen hun levenspatroon ongewijzigd kunnen voortzetten en anderen hun CO2 rechten kunnen/moeten verkopen, daar geld voor krijgen om armoede te vermijden. (Als ik het goed begrijp).

De reacties op Twitter laten een overspannen hypermaatschappij zien waarbij eenieder met slechts een flard aan informatie en kennis links-marxistische complotten ziet (helaas niets meer tegen te doen).

Dat we in tijd van schaarste (veel mensen begrijpen en accepteren het niet) zullen moeten minderen is zeker, maar zoals ook al lang geleden gezegd: de energietransitie is de nieuwe klassenstrijd tussen haves-and have-nots. Het gaat om een rechtvaardige verdeling.

De door de oorlog in Oekraïne ontstane energie tekorten zijn verontrustend. Het westen heeft zich in decennia geheel afhankelijk gemaakt van Rusland door haar opportunistische naïeve politiek dat het allemaal wel goed zal komen met Rusland, terwijl er 15 jaar geleden al signalen uit Rusland kwamen dat ze daar een geheel andere kijk op de geschiedenis hebben dan wij. (Lees Dossier Geopolitiek). De wereld zit nu op een gladde glijbaan naar beneden en waar dit gaat eindigen is uiterst onzeker en onvoorspelbaar………een winter in de kou zou in het verschiet kunnen liggen. De energieprijzen zijn gestegen en stijgen verder.

Over Barbara schreef ik 10 jaar gelden al eens, zij zag Duitsland als voorbeeld vanwege de bezuinigingspolitiek van de sociaaldemocratische Gerhard Schröder (die tot dit jaar vriend van president Poetin was en voor Rusland werkte (OMG). Duitsland had geen minimumloon, er waren uurlonen van 4 euro en er was toen al armoede in een heel rijk land. (Lees Dossier Duitsland).

Lees ook (als er tijd voor is) een aanzet tot een noodzakelijke analyse van het hele naoorlogse economische beleid (industrie, landbouw/veeteelt ect) dat altijd gebaseerd is geweest op goedkope energie (‘gratis’ Gronings gas 420 miljard na 1960): Economisch beleid in Nederland

Update 17.11.2022

Op de klimaatconferentie COP 27 (Verenigde Naties, 27 maal gehouden) van Sharm-el-Sheikh in Egypte over klimaatverandering vragen de ontwikkelingslanden, die zelf weinig aan de klimaatverandering hebben bijgedragen, om meer geld voor de schade die ze lijden door klimaatrampen. Ik schreef er in de jaren 1990 al over, zie boven, 30 jaar geleden.

Update 04.02.2023

Geen wijzigingen en/of aanpassingen.

Update 30.08.2023

Er komt een Klimaatraad die adviezen gaat geven over een klimaatneutraal 2050.

Update 26.04.2024 (28 jaar later)

Kapitalisme loopt op haar laatste benen, crises alom: de wooncrisis, milieu/klimaat/natuur crisis, migratiecrisis, energiecrisis, toegenomen armoede en grotere welvaartsverschillen enzovoort. Mensen die het begrijpen willen wel veranderen maar niemand wil de bevoorrechte positie opgeven. De gewone burger is in de wirwar van crises het spoor al lang bijster en heeft de toevlucht genomen tot het ontkennen van problemen en/of complottheorieën. Iedereen wil wel de Tesla elektrische auto privé opladen bij de thuisoplader aan een huis aan de randen van de stad of in de buitengebieden en het betalen met een vaste baan en 2x per jaar in een vliegtuig stappen naar een ver oord, maar dat kan niet. Er zal een grote herverdeling van welvaart en vermogen komen, ditmaal niet vanuit een verwerpelijk gelijkheidsstreven van het communisme, maar vanuit rechtvaardigheid (uit Dossier Broeikaseffect CO2).

Aanvullingen mogelijk.

(C) Ronald Puma

De auteur studeerde aardrijkskunde en geschiedenis en heeft voor beide vakken de onderwijsbevoegdheid.

Dit blog komt tot stand zonder subsidie en/of crowdfunding en is onafhankelijk.

Foto’s uit eigen beeldbank. Alle foto’s zijn te koop via de de website in de foto’s.