(Geschreven in 2008)

Het collectieve schuldgevoel bij de westerse landen over hun eigen onmacht (onwil?*) om voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940 – 1945) het antisemitisme en de Shoah (vernietiging) van 6 miljoen Joden door de nazi’s in Duitsland en Polen tegen te houden heeft ertoe geleid dat er na de oorlog besloten werd tot het oprichten van een eigen staat voor de Joden (voor WO2 was deze wens al verwoord door Theodor Herzl 1860 – 1904). Dit gebeurde in 1947 door de Verenigde Naties. ‘Vergeten’ werd dat er op het beoogde grondgebied al mensen woonden, namelijk de Palestijnen. Desondanks werd in 1948 de Staat Israël uitgeroepen.

(* Onwil omdat er niet alleen in Duitsland antisemitisme was. Tevens werden de Duitsers in veel landen niet tegengewerkt of zelfs geholpen bij de deportatie van Joden).

Hier ligt de bron voor een conflict dat zich nu 60 jaar voortsleept. Er is nooit sprake geweest van een Palestijnse staat of schadevergoeding voor Palestijnen die massaal verdreven werden of gevlucht zijn en in vluchtelingenkampen terecht zijn gekomen.
Alles wat er daarna is gebeurd, van de gevechten in 1948 tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog tot de oprichting van de Fatah beweging (Yasser Arafat, 1959) en de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO (1964) tot de democratisch tot stand gekomen verkiezingsoverwinning van Hamas (2006) zijn de gevolgen van een oorzaak.

Oplossingen bieden voor een dergelijk conflict zou getuigen van hoogmoed, maar het zou goed zijn als er een zelfstandige Palestijnse Staat komt die, door enorme financiële steun door de rijke Arabische landen en de rest van de wereld, democratisch en levensvatbaar is. Alle groeperingen en landen die de Staat Israël, met nader te bepalen definitieve grenzen, daarna niet willen erkennen worden geïsoleerd en geboycot.

Hiervoor is een rondetafelconferentie nodig met alle landen en groeperingen uit de regio. Een dergelijke conferentie heeft echter politieke zwaargewichten nodig die de bereidheid en het gezag hebben om moeilijke keuzes voor de eigen bevolking te verantwoorden en te verdedigen. Dit soort politici zijn er niet in de huidige tijd, misschien was Yitzhak Rabin (1922 – 1995) zo iemand maar hij werd vermoord door een landgenoot. Het is daarom wachten op politiek leiders met visie en durf maar aangezien deze überhaupt zeldzaam zijn zal er nog heel wat water en bloed door de Jordaan stromen voordat dit conflict is opgelost.

Het NOS journaal had een mooie korte reportage over het duivels dilemma dat is ontstaan in Israël Palestina. Een Joodse mevrouw vond na de verschrikkingen van WO2 haar thuis in Israel, een Palestijnse meneer voelt zich al 60 vluchteling en zegt letterlijk dat de Palestijnen moeten boeten voor het gedrag van de nazi’s en Europa.

In de Volkskrant van 9 mei stond een boekbespreking van Anet Bleich met de volgende zin: “Het feit dat de Britten zich gedurende de laatste maanden van hun mandaat passief opstelden en Joden en Arabieren lieten begaan en dat de VN niet in staat waren een vreedzame realisering van hun verdelingsbesluit af te dwingen, versterkte de vastberadenheid van de Joden/Israëli’s om koste wat kost de zege te behalen”. Kortom de internationale gemeenschap liet het gebeuren, enkele jaren na de oorlog vond men dat de Joden hun eigen grondgebied moeten krijgen. De internationale gemeenschap had hen toen moeten dwingen tot het kopen van land of er zelf geld voor moeten betalen. Maar zelfs dan nog hadden de Palestijnen kunnen weigeren. Eigenlijk zou Duitsland in het kader van schadevergoeding hebben moeten betalen in de jaren na WO2. Duitsland kende toch het Wirtschaftswunder.

In wezen zit er ook een diep sociaal-economisch conflict achter. De Palestijnen zijn structureel arm, Israël wordt zwaar gesteund door de VS (Olmert kreeg geld van een Amerikaan, dit wekt absoluut geen verbazing). Al die rijke Arabische landen zouden eens wat meer moeten doen voor hun Arabische broeders in plaats van al dat olie-geld in luxe opgespoten eilanden te investeren voor rijke decadente westerlingen.

Hamas won in januari 2006 de verkiezingen en als de partij wint waar je het niet mee eens bent betekent dit niet dat het dan ineens niet democratisch meer is, maar het is een gevolg van de uitzichtloze situatie die mensen tot extremen drijft.

De ware achtergrond van het bestaan van Israël en de relatie met de VS kunnen we afleiden uit de woorden van president Bush die staan onder de foto op de voorpagina van de Volkskrant: met de stichting Israël 60 jaar geleden is ‘een oude belofte van Abraham, Mozes en David ingelost: een tehuis voor het uitverkoren volk’. Deze hoogmoedige en pretentieuze woorden laten zien dat het voor het westen nooit zal gaan om Palestijnse rechten.

De VS en Israël lijken op elkaar, het zijn beide ‘own made country’s’, vanuit het niets opgebouwd. In beide landen is de oorspronkelijke bevolking verdreven of uitgemoord (de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent). Het zijn beide landen met een groot militair potentieel dat ze gebruiken om anderen hun wil op te leggen. Amerika is ‘God’s own country’ (zie ook Dossier Amerika (VS), Israël volgens Bush en vele andere christenen ook.

Zoals gezegd is het hebben van een oplossing pretentieus, maar het zou helpen als Israël en de Palestijnen een man als Nelson Mandela of Vaclav Havel zouden hebben, zeker is dat Bush en Haniyeh dit conflict niet zullen kunnen en willen oplossen.

Bij dit artikel komen geen Updates (bij andere artikelen wel).

Update 22.05.2018 (10 jaar later)(Eenmalige Update)

Israël viert haar 70 jarig bestaan. Veel doden bij Palestijnse protesten. 70 jaar lang. Het is echter onmogelijk 70 jaar over hetzelfde te praten, het laat een gebrek aan intelligentie zien, pure onwil, of de klem die de geschiedenis de mensen oplegt. 

Ik zeg al een paar jaar dat Israël de Palestijnen moet uitkopen door ze een eigen staat te geven samen met een Marshallplan om een eigen levensvatbare economie op te bouwen. De miljarden die nu aan militaire zaken worden uitgeven kunnen daarvoor worden gebruikt. 

De Tweede Wereldoorlog kwam voort uit de eerste, het Verdrag van Versailles, in Duitsland in de jaren 1920 het Dictaat van Versailles genoemd door de hoge schuldverplichtingen. De Derde Wereldoorlog zou uit de Tweede kunnen voortkomen, de Joden waren een volk zonder land en kregen door de grootste misdaad uit de menselijke geschiedenis een eigen land op het grondgebied van anderen, dit zou tot een volgende oorlog kunnen leiden…..

Update 18.05.2021 (13 jaar later) (Extra eenmalige update)

Een nieuwe escalatie van het conflict. Ongerichte Hamas raketten tegen high-tech precisie bombardementen van een van de modernste legers van de wereld (alles gekocht van de VS, die goede zaken doen).

De tekst op het officiële Twitter account van de staat Israël: ‘We have been here for 3000 years and we’re here to stay’. Dat zegt toch genoeg.