(Geschreven in 2012)
Anil Ramdas is dood, bij Google valt dit onder entertainment. In deze tijd van ver voortgeschreden cultuurrelativisme wordt alles op één hoop gegooid. Intelligentie is evenveel waard als een cabaretier, een actrice of een gemankeerde tv presentator die zijn diepe verveling en de leegheid van zijn bestaan ten toon mag spreiden voor een ‘survival’ programma. Dat de Google nieuwspagina’s automatisch worden samengesteld en geen doelbewuste keuze is gemaakt om een overlijdensbericht onder entertainment te plaatsen bevestigd de respectloosheid van nieuwsmedia.

Neil Postman (1931 – 2003) was een Amerikaanse communicatiewetenschapper en schrijver. In 1985 schreef hij zijn tijdloze boek ‘Amusing ourselves to death’ (We amuseren ons kapot) waarin hij de tendens naar oppervlakkigheid en gemakzucht beschreef in een tv- en mediacultuur. Hij plaatst George Orwell (van het boek 1984) tegenover Aldous Huxley (van het boek Brave New World).
“Orwell houdt ons voor dat we ten prooi zullen vallen aan externe onderdrukking. Maar in Huxley’s visie is er helemaal geen Big Brother nodig om de mens zijn autonomie, volwassenheid en geschiedenis te ontnemen. Hij voorzag dat de mens zich met welgevallen monddood zou laten maken en zijn vermogen tot kritisch denken zou laten beroven. Orwell vreesde boekverbrandingen. Huxley vreesde dat hiervoor geen reden zou zijn omdat geen mens nog een boek zou willen lezen. Orwell vreesde dat ons informatie onthouden zou worden. Huxley vreesde dat we zozeer door informatie overstroomd zouden raken dat ons niets anders dan passiviteit en egoïsme zou resten. Orwell vreesde dat de waarheid voor ons verborgen zou worden. Huxley vreesde dat zij zou verdrinken in een zee van trivialiteit. Orwell vreesde dat onze cultuur er een van geketenden zou worden. Huxley vreesde dat onze cultuur er een van trivialiteiten zou worden. Orwell vreesde dat hetgeen wij haten onze ondergang zal bewerkstelligen. Huxley vreesde dat datgene waarvan we houden onze ondergang zouden worden.”
“Maar het is de vraag of een cultuur zich kan handhaven als de mening postvat dat de wereld in 22 minuten te overzien is en amusement de maat van alle dingen wordt.”
(Neil Postman, We amuseren ons kapot, uitgeverij Het wereldvenster 2e druk 1987).
Anil Ramdas (1958 -2012), een kritische geest waar er niet veel van zijn.