(Geschreven in 2008) (Update 2025, 17 jaar later).

‘We kijken altijd naar de gevolgen, maar we moeten naar de oorzaken kijken’.

‘De tragiek van een volk zonder land’.

‘Israël is in gevecht met de geschiedenis zelf’.

“Oplossingen bieden voor een dergelijk conflict zou getuigen van hoogmoed, maar het zou goed zijn als er een zelfstandige Palestijnse Staat komt die, door enorme financiële steun door de rijke Arabische landen en de rest van de wereld, democratisch en levensvatbaar is. Alle groeperingen en landen die de Staat Israël, met nader te bepalen definitieve grenzen, daarna niet willen erkennen worden geïsoleerd en geboycot”. (2008)

2008. Het collectieve schuldgevoel bij de westerse landen over hun eigen onmacht (onwil?*) om voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940-1945) het antisemitisme en de Shoah (vernietiging)/Holocaust van 6 miljoen Joden door de nazi’s in Duitsland en Polen tegen te houden heeft ertoe geleid dat er na de oorlog besloten werd tot het oprichten van een eigen staat (zionisme) voor Joden (voor WO2 was deze wens al verwoord door Theodor Herzl (1860-1904) in 1896). Dit gebeurde in 1948 toen het Engeland het bestuur van Palestina opgaf. ‘Vergeten’ werd dat er op het beoogde grondgebied al mensen woonden, namelijk de Palestijnen. Desondanks werd in 1949 de Staat Israël officieel erkend door de Verenigde Naties.

(* Onwil omdat er niet alleen in Duitsland antisemitisme was. Tevens werden de Duitsers in veel landen niet tegengewerkt of zelfs geholpen bij de deportatie van Joden).

Hier ligt de bron voor een conflict dat zich nu 60 jaar voortsleept. Er is nooit sprake geweest van een Palestijnse staat of schadevergoeding voor Palestijnen die massaal verdreven werden of gevlucht zijn en in vluchtelingenkampen terecht zijn gekomen.
Alles wat er daarna is gebeurd, van de gevechten in 1948 tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog tot de oprichting van de Fatah beweging (Yasser Arafat, 1959) en de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO (1964) tot de democratisch tot stand gekomen verkiezingsoverwinning van Hamas (2006) zijn de gevolgen van een oorzaak.

Oplossingen bieden voor een dergelijk conflict zou getuigen van hoogmoed, maar het zou goed zijn als er een zelfstandige Palestijnse Staat komt die, door enorme financiële steun door de rijke Arabische landen en de rest van de wereld, democratisch en levensvatbaar is. Alle groeperingen en landen die de Staat Israël, met nader te bepalen definitieve grenzen, daarna niet willen erkennen worden geïsoleerd en geboycot.

Hiervoor is een rondetafelconferentie nodig met alle landen en groeperingen uit de regio. Een dergelijke conferentie heeft echter politieke zwaargewichten nodig die de bereidheid en het gezag hebben om moeilijke keuzes voor de eigen bevolking te verantwoorden en te verdedigen. Dit soort politici zijn er niet in de huidige tijd, misschien was Yitzhak Rabin (1922-1995) zo iemand maar hij werd vermoord door een landgenoot (in 1995). Het is daarom wachten op politiek leiders met visie en durf maar aangezien deze überhaupt zeldzaam zijn zal er nog heel wat water en bloed door de Jordaan stromen voordat dit conflict is opgelost.

Het NOS journaal had een mooie korte reportage over het duivels dilemma dat is ontstaan in Israël Palestina. Een Joodse mevrouw vond na de verschrikkingen van WO2 haar thuis in Israel, een Palestijnse meneer voelt zich al 60 vluchteling en zegt letterlijk dat de Palestijnen moeten boeten voor het gedrag van de nazi’s en Europa.

In de Volkskrant van 9 mei stond een boekbespreking van Anet Bleich met de volgende zin: “Het feit dat de Britten zich gedurende de laatste maanden van hun mandaat passief opstelden en Joden en Arabieren lieten begaan en dat de VN niet in staat waren een vreedzame realisering van hun verdelingsbesluit af te dwingen, versterkte de vastberadenheid van de Joden/Israëli’s om koste wat kost de zege te behalen”. Kortom de internationale gemeenschap liet het gebeuren, enkele jaren na de oorlog vond men dat de Joden hun eigen grondgebied moeten krijgen. De internationale gemeenschap had hen toen moeten dwingen tot het kopen van land of er zelfs geld voor moeten betalen. Maar zelfs dan nog hadden de Palestijnen kunnen weigeren. Eigenlijk zou Duitsland in het kader van schadevergoeding hebben moeten betalen in de jaren na WO2. Duitsland kende toch het Wirtschaftswunder.

In wezen zit er ook een diep sociaal-economisch conflict achter. De Palestijnen zijn structureel arm, Israël wordt zwaar gesteund door de VS (Olmert kreeg geld van een Amerikaan, dit wekt absoluut geen verbazing). Al die rijke Arabische landen zouden eens wat meer moeten doen voor hun Arabische broeders in plaats van al dat olie-geld in luxe opgespoten eilanden te investeren voor rijke decadente westerlingen.

Hamas won in januari 2006 de verkiezingen en als de partij wint waar je het niet mee eens bent betekent dit niet dat het dan ineens niet democratisch meer is, maar het is een gevolg van de uitzichtloze situatie die mensen tot extremen drijft.

De ware achtergrond van het bestaan van Israël en de relatie met de VS kunnen we afleiden uit de woorden van president Bush die staan onder de foto op de voorpagina van de Volkskrant: met de stichting Israël 60 jaar geleden is ‘een oude belofte van Abraham, Mozes en David ingelost: een tehuis voor het uitverkoren volk’. Deze hoogmoedige en pretentieuze woorden laten zien dat het voor het westen nooit zal gaan om Palestijnse rechten.

De VS en Israël lijken op elkaar, het zijn beide ‘own made country’s’, vanuit het niets opgebouwd. In beide landen is de oorspronkelijke bevolking verdreven of uitgemoord (de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, doorgaans indianen genoemd). Het zijn beide landen met een groot militair potentieel dat ze gebruiken om anderen hun wil op te leggen. Amerika is ‘God’s own country’ (zie ook Dossier Amerika (VS), Israël volgens Bush en vele andere christenen ook.

Zoals gezegd is het hebben van een oplossing pretentieus, maar het zou helpen als Israël en de Palestijnen een man als Nelson Mandela of Vaclav Havel zouden hebben, zeker is dat Bush en Haniyeh dit conflict niet zullen kunnen en willen oplossen.

Bij dit artikel komen geen Updates (bij andere artikelen wel).

Update 22.05.2018 (10 jaar later)

Israël viert haar 70 jarig bestaan. Veel doden bij Palestijnse protesten. 70 jaar lang. Het is echter onmogelijk 70 jaar over hetzelfde te praten, het laat een gebrek aan intelligentie zien, pure onwil, of de klem die de geschiedenis de mensen oplegt. 

Ik zeg al een paar jaar dat Israël de Palestijnen moet uitkopen door ze een eigen staat te geven samen met een Marshallplan om een eigen levensvatbare economie op te bouwen. De miljarden die nu aan militaire zaken worden uitgeven kunnen daarvoor worden gebruikt. 

De Tweede Wereldoorlog kwam voort uit de eerste, het Verdrag van Versailles, in Duitsland in de jaren 1920 het Dictaat van Versailles genoemd door de hoge schuldverplichtingen. De Derde Wereldoorlog zou uit de Tweede kunnen voortkomen, de Joden waren een volk zonder land en kregen na de grootste misdaad uit de menselijke geschiedenis een eigen land op het grondgebied van anderen, dit zou tot een volgende oorlog kunnen leiden…..

Update 18.05.2021 (13 jaar later)

Een nieuwe escalatie van het conflict. Ongerichte Hamas raketten tegen high-tech precisie bombardementen van een van de modernste legers van de wereld (alles gekocht van de VS, die goede zaken doen).

De tekst op het officiële Twitter account van de staat Israël: ‘We have been here for 3000 years and we’re here to stay’. Dat zegt toch genoeg.

Update 08.10.2023 (15 jaar later)

We kijken naar de gevolgen, maar we moeten naar de oorzaken kijken.

Armoede en deprivatie (achterstelling) zijn de vader en moeder van terrorisme en geweld.

Jacob Israël de Haan (journalist/schrijver) (1881-1924) zag het goed in 1921: “Wij zijn wel een volk zonder land, maar Palestina is niet een land zonder volk”. Hij begreep de situatie, maar hij werd vermoord.

Update 17.04.2024 (16 jaar later)

Een interessante en boeiende documentaire op de de Frans-Duitse zender ARTE over antisemitisme. ‘De Geschiedenis van het antisemitisme’ van Jonathan Hayoun Frankrijk 2022. De docu zit vol met historische gebeurtenissen en zich steeds herhalende patronen in de geschiedenis waarbij vooral het zondebok denken telkens terug komt. Een must-see voor iedereen met een mening over Israël en de Joden. Men moet er 4 uur tijd voor vrijmaken.

Update 22.05.2024

3 landen erkennen een Palestijnse staat.

Uit 2008, 16 jaar geleden bij de vorige crisis:

“Oplossingen bieden voor een dergelijk conflict zou getuigen van hoogmoed, maar het zou goed zijn als er een zelfstandige Palestijnse Staat komt die, door enorme financiële steun door de rijke Arabische landen en de rest van de wereld, democratisch en levensvatbaar is. Alle groeperingen en landen die de Staat Israël, met nader te bepalen definitieve grenzen, daarna niet willen erkennen worden geïsoleerd en geboycot”.

Update 02.07.2025

De climax is bereikt met de inval van Hamas in Israël in 2023 waarbij 1200 mensen werden vermoord of gekidnapt. Na verkiezingswinst van Hamas in 2006 (lees boven) hebben ze 17 jaar kunnen bewapenen en tunnels graven. De reactie van Israël is meedogenloos. Burgers zijn bijkomstige doden in de strijd tegen Hamas die er in slagen terug te blijven vechten. Gaza is verwoest. Er is sprake van een vicieuze cirkel van geweld, waarbij opvalt dat Israël er met hypermoderne precisiewapens er niet in geslaagd is Hamas te verslaan. Doet aan de Taliban in Afghanistan denken waar over geschreven is in Dossier Amerika, mensen die weten waarvoor ze vechten zijn niet te verslaan (ook de Vietcong in Vietnam waar de VS na jaren van verloor). In Afghanistan vocht de VS 20 jaar (2001-2021) samen met 50 landen en ze verloren. De diepere analyse van beide landen is dat het imperialistische landen zijn die willen domineren en een heel groot militair potentieel hebben.

We zullen het geweld tegen burgers van Gaza net zo herinneren als het geweld van de Verenigde Staten tegen de Vietnamezen tijdens de Vietnamoorlog (1955-1975, 20 jaar). Pas veel later kwam het inzicht over het buitensporig gebruikte geweld (oa napalm tegen burgers, ook Agent Orange een ontbladeringsmiddel dat vanuit vliegtuigen op de bossen werd gesproeid, wat door militairen ‘nevenschade’ genoemd wordt).

Update 22.09.2025 (17 jaar later)

Gaza is het Vietnam van deze tijd, pas over 10 jaar komen inkeer en spijt. Uit Vietnamoorlog (1955-1975) komt de beruchte uitspraak van een legerofficier: “We moesten dit dorp vernietigen om het redden.” De VS verloor de oorlog en het is een trauma voor beide landen (3.5 miljoen doden). De vergelijking met ‘Apartheid’ (1948-1990) in Zuid-Afrika kan ook: het duurde jaren voor erkend werd dat het een verwerpelijk systeem was.

Steeds meer landen erkennen dat er een Palestijnse Staat moet komen (zie boven 2008, 17 jaar geleden).

Update 05.10.2025

Veel mensen weten niets van Israël en zionisme (lees boven in 2008), dat kan men hen niet kwalijk nemen want dat komt door het onderwijs en later media die te weinig doen om de historische context weer te geven.

Vandaag een massa demonstratie in Amsterdam met als motto trek een Rode Lijn tegen het optreden van het het Israëlische leger in Gaza.