(Geschreven in 2020)
Verhaal uit Hindoe bijbel-epos de Mahabharata/Bhagavad Gita, datering ca 1000 jaar voor Christus.
Een oude krijger met de naam Bhishma is gewond geraakt in een gevecht en vertelt een verhaal op zijn sterfbed over een man die door een groot bos loopt. Hij valt in een diepe kuil maar kan zich nog net vasthouden aan een paar boomwortels die uit de grond steken. Onder hem in de kuil sissen giftige slangen, boven hem staan wilde olifanten te stampvoeten en muizen knagen langzaam aan de boomwortels. Er vliegen enkele bijen over die druppels honing laten vallen en de man steekt zijn hand uit om ze op te vangen. De toehoorders vragen angstig: ‘Hoe kan hij ontsnappen?’ De man geeft geen antwoord meer en sterft. De moraal is dat hoop hem in leven hield.
Bhishma is een bijzonder personage in het verhaal, hoewel eigenlijk alle personages (meer dan 20) bijzonder zijn. Hij gunde zijn vader om voor de tweede maal te trouwen, maar moest daarom zelf celibatair leven. Als beloning van de goden hiervoor mocht hij zelf zijn moment van doodgaan kiezen. Hij werd bijna 100 jaar oud. De Bhagavad Gita (ook wel afgekort Gita genoemd) is een onderdeel van de Mahabharata. Er zijn twee afzonderlijke boeken van uitgegeven. Niet makkelijk om te lezen, niet makkelijk om te begrijpen, niet makkelijk om toe te passen.
In het huidige India spelen de boeken nog steeds een grote rol en worden gezien als een religieus-filosofisch verhaal waaruit morele principes gehaald kunnen worden.
Uiteindelijk zijn alle religieuze boeken door mensen bedachte en verzonnen verhalen die een verklaring moeten geven voor de existentie en een antwoord op de vraag hoe te leven. Het interessante eraan is zich af te vragen waarom ze de verhalen op een bepaalde manier vorm gegeven hebben. Ik schreef er in 1999 over in 2000 A.D., het jaar voor de eeuwwisseling, (2000 A.D.) met deze constatering:
‘Wij staan nog net als de jager/verzamelaar in een groot donker bos waar natuurrampen en ziekten ons bedreigen en bliksemflitsen oplichten met onze twijfels, angsten en vermeende zekerheden. Het verschil is slechts dat wij geen knuppel in onze hand hebben maar een mobiele telefoon en een computer‘.
De mobile telefoon (smart Phone) en de computer waren nog niet zo omnipresent (alomtegenwoordig) als vandaag. Ik had er in 1999 ook ziekten bij moeten zetten, want de huidige coronapandemie veroorzaakt een ernstige, soms dodelijke, griep. De mens leeft in de illusie dat men alles onder controle heeft. De pandemie laat echter zien dit niet zo is. Eerder het tegendeel, want hoewel er geen aandacht voor is, is het coronavirus door de mens zelf veroorzaakt door haar omgang met de natuur.
Hoop houdt ons in leven, wij reiken ook uit naar een beetje honing….
De boeken zijn in het verleden mooi uitgegeven door uitgeverij AnkhHermes.
Er is een 5½ uur durende verfilmde toneelopvoering gemaakt in 1989. Peter Brook/Jean-Claude Carrière. Nog steeds te koop, de taal is Engels. Hiervan is ook een boek verschenen dat nog te koop is.
Update 15.11.2021
De coronapandemie heeft de wereld in haar greep en doet landen op hun grondvesten schudden, we zien irrationaliteit, wanhoop en gekte. Dit is een beproeving die de mensheid wordt opgelegd. Ik schreef er over in meerdere Dossiers (oa. Coronapandemie, Nietzsche).
Update 13.05.2022
De geschiedenis herhaalt zich (zoals ik 30 jaar geleden (1992) voorspelde) en alles komt terug, de goede dingen en de slechte dingen (ook oorlog).
Update 23.12.2022
‘De geschiedenis beweegt zich daarom cyclisch én lineair voort, er is een voortgaande technische, wetenschappelijke en materiële ontwikkeling, maar binnen deze ontwikkeling is de mens hetzelfde gebleven en daarmee de vraag naar de zin van dit alles“.
‘….enkel de wereld waarin wij leven, met oorlog en vrede, honger en overvloed, armoede en rijkdom, verslagenheid en hoop. Eigenlijk zoals het altijd geweest is en ook zal zijn”.
(Uit: Condition Humaine (1993) Condition Humaine).
“Wij staan nog net als de jager/verzamelaar in een groot donker bos waar natuurrampen en ziekten ons bedreigen en bliksemflitsen oplichten met onze twijfels, angsten en vermeende zekerheden. Het verschil is slechts dat wij geen knuppel in onze hand hebben maar een mobiele telefoon en een computer“. (Uit: 2000 A.D.).
Feiten en Meningen 